Varia Amicus me monet. Ego ab amico moneor. Puer librum tenet. Liber a puero tenetur. A Deo monemur. Eloquentia medici ab aegro non quaeritur. Sententiae a magistro explanantur. Muscae ab aquila non captantur (capiuntur). * Gaudeo magistrum discipulos educare. Gaudeo discipulos a magistro educari. Vides me vos docere. Vides vos a me doceri. Puto discipulum librum legere. Puto librum a discipulo legi. Marcum amicum meum puto (habeo, nomino, voco). Marcus amicus meus putatur (habetur, nominatur, vocatur). Marcum amicum meum esse puto. Marcus amicus meus esse putatur. Te bonum discipulum esse puto. Tu bonus discipulus esse putaris. Puellam audio. Puella auditur. Puellam recitare audio. Puella recitare auditur. Discipulos recitare audimus. Discipuli recitare audiuntur. (Ego) laborare viděor. (Tu) laborare videris. Puer laborare videtur. (Nos) laborare videmur. (Vos) laborare videmini. Puěri laborare videntur. Te nihil scire dicunt. (Tu) nihil scire diceris. De Latonae miseriis Cum Apollo et Diana, liběri Latonae, parvi etiam erant, Hera Latonam magno odio invidiaque vexabat, nam Latona ab love, marito Herae, amabatur. Latona igitur cum liběris suis per varias mundi terras vagabatur, quod odium invidiamque inimicae deae fugere cupiebat. Aliquando Latona cum parvis liberis in Lyciam veniebant. Longis viis fatigati membra sua recreare in animo habebant. A liběris parvis aqua imprimis desiderabatur et mox inveniebatur, Laetitia tamen liberorum diuturna non esse videtur. Nam aquam ab incolis Lyciae neque deae neque liberis dari, sed maligne turbari scimus. Tum ab irată dea agricolas Lycios in ranas mutari legimus. Agricolae tamen, ut ab Ovidio, poeta Romano, scriptum est, quamquam sunt sub aqua, sub aqua maledicere temptant".

Varia Przyjaciel mnie ostrzega. Przypomina mi się przyjaciel. Chłopiec trzyma książkę. Księga jest prowadzona przez chłopca. Przypomina nam Bóg. Pacjent nie wymaga elokwencji lekarza. Zdania są wyjaśniane przez nauczyciela. Muchy nie są łapane przez orła (złapane). * Cieszę się, że mój nauczyciel wychowuje uczniów. Cieszę się, że uczniów kształci ich nauczyciel. Widzisz, uczę cię. Widzisz, że mnie uczysz. Myślę, że uczeń powinien przeczytać książkę. Chyba przeczytałem książkę studenta. Myślę, że Mark jest moim przyjacielem (mam, nazywam, dzwonię do niego). Mark ma być moim przyjacielem (jest wymieniony, nazwany, wezwany). Myślę, że Mark jest moim przyjacielem. Marco ma być moim najlepszym przyjacielem. Myślę, że jesteś dobrym naśladowcą. Powinieneś być dobrym uczniem. Słyszę dziewczynę. Dziewczyna zostaje wysłuchana. Słyszę, jak dziewczyna recytuje. Słyszy się, jak dziewczyna recytuje. Słyszymy, jak uczniowie recytują. Słyszy się, jak uczniowie recytują. (Ciężko pracuję. (Ty) wydaje się działać. Chłopiec wydaje się walczyć. (My) wydaje się, że ciężko pracujemy. (Ciężko pracujesz. Wydaje się, że Puěri ciężko pracuje. Mówią, że nic nie wiesz. (Ty) mówisz, że nic nie wiesz. O nieszczęściach Latony Podczas gdy Apollo i Diana, dzieci Latony, również byli mali, Hera nękała Latonę z wielką nienawiścią i zazdrością, gdyż Latonę kochała jej miłość, mąż Hery. Dlatego Leto wraz ze swoimi dziećmi wędrował po różnych krajach świata, pragnąc uciec przed nienawiścią i zazdrością wroga bogini. Czasami Latona z małymi dziećmi przyjeżdżała do Licji. Zmęczeni długimi podróżami musieli odświeżyć swoje umysły.Wody najpierw szukały i szybko znalazły małe dzieci, ale radość dzieci nie wydaje się trwać długo. Wiemy bowiem, że mieszkańcy Licji nie podają wody ani bogini, ani jej dzieciom, ale po to, by się zamartwiać złośliwością. Następnie od wściekłej bogini czytamy, że Lycians zamieniają się w żaby. Rolnicy jednak, jak pisze Owidiusz, rzymski poeta, choć są pod wodą, próbują przeklinać pod wodą.