Hilaris interim minorum gentium famulorum turba, Haidonum, armotorumq, mutuis comporationibus tempus agebant, atque ne fubeffe possent querelae, a Legatorum turmis fortassis ob defectum potus excitandae metus, urnam insuper cremati pleam, in areae medio locari jusserat Knias, quo omnibus ad bibendum pateret aditus. Sciverat nempe Polonos ad crematum esse propen penfos. Hic jam supra nobis nominatus a potando famosus Stirga Haido, tantum hauserat, ut exanimi similis humi corruens oculos tortuose versando ac inconditas voces erucando, atri insuper fumi globos ex pectore, ardente jam cremati vi, voluendo, communi reliquorum laetitiae modum imposuerit. Misertus combibonis sui Haido Procurat dictus, non magis lateris, quam poculi fidus Achates, flocco frigida aqua bene humectato, pectus hominis crebrius tergens, flammam intus urentem restinxit, eo eventu, ut hominem extra periculum jam positum, consueta bibendi libido rursum occuparit.

Tymczasem tłum sług mniejszych narodów, Hajdonów, płatnerzy, spędzał czas wesoło na wzajemnych porównaniach i aby nie było żadnych skarg ze strony fubeffe, obawiających się być może z powodu braku alkoholu, że zostanie podniesiona przez legiony legatów, Cnias kazał spalić urnę i umieścić ją na środku placu, do którego wszyscy mieli dostęp do picia. Wiedział, że Polaków czeka kremacja. Tutaj wspomniany już powyżej Stirga Haido, słynący z picia, wypił tak dużo, że padając jak martwy człowiek na ziemię, wykrzywiając oczy i wypluwając niepewne głosy, z piersi czarnych kłębów dymu, płonących już spaloną mocą, chętnie narzucił reszcie powszechny sposób radowania się. Haido, litując się nad współpijącym, powiedział: Achates, nie bardziej wierny boku niż kielichowi, dobrze zwilżony płatkiem zimnej wody, często wycierając pierś mężczyzny, powstrzymał płomień płonący wewnątrz, w ten sposób, uchroniwszy już mężczyznę od niebezpieczeństwa, jego zwykła chęć picia znów wzięła górę.