14 Et factum est cum audissent viri vocem ejus, vocaverunt presbyteros civitatis. 15 Et concurrerunt ad eam omnes, a minimo usque ad maximum : quoniam sperabant eam jam non esse venturam. 16 Et accendentes luminaria, congyraverunt circa eam universi : illa autem ascendens in eminentiorem locum, jussit fieri silentium. Cumque omnes tacuissent, 17 dixit Judith : Laudate Dominum Deum nostrum, qui non deseruit sperantes in se, 18 et in me ancilla sua adimplevit misericordiam suam, quam promisit domui Israe¨l : et interfecit in manu mea hostem populi sui hac nocte. 19 Et proferens de pera caput Holofernis, ostendit illis, dicens : Ecce caput Holofernis principis militiæ Assyriorum, et ecce conopeum illius, in quo recumbebat in ebrietate sua, ubi per manum feminæ percussit illum Dominus Deus noster. 20 Vivit autem ipse Dominus, quoniam custodivit me angelus ejus et hinc euntem, et ibi commorantem, et inde huc revertentem, et non permisit me Dominus ancillam suam coinquinari, sed sine pollutione peccati revocavit me vobis gaudentem in victoria sua, in evasione mea, et in liberatione vestra. 21 Confitemini illi omnes, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. 22 Universi autem adorantes Dominum, dixerunt ad eam : Benedixit te Dominus in virtute sua, quia per te ad nihilum redegit inimicos nostros. 23 Porro Ozias princeps populi Israe¨l dixit ad eam : Benedicta es tu, filia, a Domino Deo excelso præ omnibus mulieribus super terram

14 I stało się, gdy ludzie usłyszeli głos jego, wezwali kapłanów miasta 15 I gromadzili się do niej wszyscy, od najmniejszego do największego. mieli bowiem nadzieję, że już nie przyjdzie. 16 A zapaliwszy lampy, zebrali się wszyscy wokół niej, a ona wstępowała na wyższe miejsce miejscu, kazał zachować ciszę. A gdy wszyscy ucichli, 17 Judyta powiedziała: Chwalcie Pana, Boga naszego, który nie opuścił tych, którzy w nim pokładają nadzieję. 18 i we mnie Służebnica jego wypełniła swoje miłosierdzie, które obiecała domowi Izraela: i tej nocy z mojej ręki zginął wróg swego ludu. 19 A wyjąwszy z worka głowę Holofernesa, pokazał im, mówiąc: Oto głowa Holofernesa, dowódcy wojska Asyryjczyków i oto jego baldachim, w którym odpoczywał w swoim pijaństwie, gdzie Pan, nasz Bóg, uderzył go ręką kobiety. 20 Ale on sam żyje Pan, gdyż jego anioł strzegł mnie, gdy wychodziłem stąd, przebywałem tam i wracałem stamtąd, i Pan nie pozwolił mi być służebnicą skażony przez swoich, ale bez skażenia grzechem, przypomniał sobie, jak radowałem się Tobą w jego zwycięstwie, w mojej ucieczce i w twoim wybawieniu. 21 Wyznaj mu wszystkich, bo jest dobry, bo na wieki miłosierdzie jego. 22 wszechświata i oddając pokłon Panu, rzekli do niej: Pan pobłogosławił cię siłą swoją własność, gdyż przez Ciebie wniweczył naszych wrogów w nicość.23 I Ozjasz, książę I rzekli do niej Izraelici: Błogosławiona jesteś, córko, przez Pana Boga na wysokościach wszystkim kobietom na ziemi