Eheu fugaces, Postume, Postume, labuntur anni nec pietas moram rugis et instanti senectae adferet indomitaeque morti, non si trecenis, quotquot eunt dies, amice, places illacrimabilem Plutona tauris, qui ter amplum Geryonen Tityonque tristi compescit unda, scilicet omnibus quicumque terrae munere vescimur enaviganda, sive reges sive inopes erimus coloni. Frustra cruento Marte carebimus fractisque rauci fluctibus Hadriae, frustra per autumnos nocentem corporibus metuemus Austrum: visendus ater flumine languido Cocytos errans et Danai genus infame damnatusque longi Sisyphus Aeolides laboris, linquenda tellus et domus et placens uxor, neque harum quas colis, arborum te praeter invisas cupressos ulla brevem dominum sequetur. Absumet heres Caecuba dignior servata centum clavibus et mero tinguet pavimentum superbo, pontificum potiore cenis.

Niestety, uciekinierzy, Postumus, Postumus, lata uciekają, a miłosierdzie nie zwleka z rykiem i natychmiastową starością przyniesie i nieposkromioną śmierć, nie, jeśli tysiąc trzysta, tyle dni minie przyjacielu, bądź niewinny Byk Pluton, który jest trzy razy większy Gerion i Tityon byli smutni sprawdził przypływ, oczywiście dla wszystkich kimkolwiek jesteśmy karmieni darem ziemi do żeglowania, czy to królowie albo będziemy biednymi kolonistami. Na próżno stracimy cholernego Marsa i przełamując hałaśliwe fale Hadrii, na próżno przez jesień bójmy się ciał Południa: znów zobaczyć nad leniwą rzeką Wędrujące cocytos i rasa Danae niesławny i przeklęty przez długi czas Praca Syzyfa Aeolidesa, opuścić kraj i dom i proszę żony, ani z tych drzew, które czcisz mijasz cyprysy każdy niski mistrz podąży za nim. Bardziej godny spadkobierca Cecuby zaoszczędzone setką kluczy i zwykłymi z dumą pofarbuje podłogę wolisz zjeść papieża.