Sacerdos, de peculiari et expressa Ordinarii licentia, vexatos a dæmone exorcizaturus, ea qua par est pietate, prudentia, ac vitæ integritate præditus esse debet: qui non sua, sed divina fretus virtute, ab omni rerum humanarum cupiditate alienus, tam pium opus ex caritate constanter et humillter exsequatur. Hunc præterea maturæ ætatis esse decet, et non solum officio, sed etiam morum gravitate reverendum. 2. Ut igitur suo munere recte fungatur, cum alia multa sibi utilia documenta, quæ brevitatis gratia hoc loco prætermittuntur, ex probatis auctoribus, et ex usu noscere studeat; tum hæc pauca magis necessaria diligenter observabit. 3. In primis, ne facile credat, aliquem a dæmonio esse obsessum, sed nota habeat ea signa, quibus obsessus dignoscitur ab iis, qui morbo aliquo, præsertim ex psychicis, laborant. Signa autem obsidentis dæmonis esse possunt: ignota lingua loqui pluribus verbis, vel loquentem intelligere distantia et occulta patefacere; vires supra ætatis seu conditionis naturam ostendere; et id genus alia, quæ cum plurima concurrunt, majora sunt indicia. 4. Hæc autem ut magis cognoscat, post unum aut alterum exorcismum interroget obsessum, quid senserit in animo,vel in corpore, ut sciat etiam, ad quænam verba magis diaboli conturbentur, ut ea deinceps magis inculcet ac repetat. 5. Advertat, quibus artibus ac deceptionibus utantur dæmones ad Exorcistam decipiendum: solent enim ut plurimum fallaciter respondere, et difficile se manitestare, ut Exorcista diu defatigatus desistat; aut infirmus videatur non esse a dæmonio vexatus. 6. Aliquando postquam sunt manifesti, abscondunt se, et relinquunt corpus quasi liberum ab omni molestia, ut infirmus putet se omnino esse liberatum: sed cessare non debet Exorcista, donec viderit signa liberationis. 7. Aliquando etiam dæmones ponunt quæcumque possunt impedimenta, ne infirmus se subjiciat exorcismis, vel conantur persuadere infirmitatem esse naturalem; interdum, durante exorcismo, faciunt ut dormiat infirmus, et ei visionem aliquam ostendunt, subtrahendo se, ut infirmus liberatus videatur. 8. Aliqui ostendunt factum maleficium, et a quibus sit factum, et modum ad illud dissipandum: sed caveat, ne ob hoc ad magos, vel ad sagas, vel ad alios, quam ad Ecclesiæ ministros confugiat, aut ulla superstitione, aut alio modo illicito utatur. 9. Quandoque diabolus infirmum quiescere et suscipere sanctissimam Eucharistiam permittit, ut discessisse videatur. Denique innumerabiles sunt artes et fraudes diaboli ad decipiendum hominem, quibus ne fallatur, Exorcista cautus esse debet. 10. Quare memor, Dominum nostrum dixisse, genus esse dæmonorum, quod non ejicitur nisi per orationem et jejunium ( Matth. 17, 20 ), hæc duo potissimum remedia ad impetrandum divinum auxilium, dæmonesque pellendos, exemplo Sanctorum Patrum, quoad ejus fieri potent, tum per se, tum per alios curet adhiberi.

Kapłan, za specjalnym i wyraźnym zezwoleniem ordynariusza, będzie egzorcyzmował opętanych przez demona, zgodnie z par. musi być obdarzony pobożnością, roztropnością i uczciwością życia; oderwani od wszelkich ludzkich pragnień, tak pobożnie i pokornie wykonujcie miłosierdzie wykonać Poza tym powinien być w wieku dojrzałym i to nie tylko pod względem obowiązków, ale i obyczajów być poważnie szanowanym. 2. Aby mógł prawidłowo wypełniać swoje obowiązki, wraz z wieloma innymi przydatnymi mu dokumentami, które dla zwięzłości w tym miejscu są one z góry zakończone, od uznanych autorów i z praktyki, którą stara się poznać; a to jeszcze kilka będzie uważnie obserwował potrzeby. 3. Przede wszystkim niech nie wierzy łatwo, że ktoś jest opętany przez złego ducha, ale niech poznaje znaki, po których Obsesja jest rozpoznawana przez tych, którzy cierpią na jakąś chorobę, zwłaszcza psychiczną. Ale znaki Mogą być opętane przez demona: mówić w nieznanym języku w kilku słowach lub rozumieć mówcę ujawnić odległość i ukryte; okazywać siłę ponad naturę wieku lub stanu; i tego rodzaju inne, które spotykają się z większością, są większymi wskazówkami. 4. Aby jednak dowiedzieć się tego więcej, po jednym lub dwóch egzorcyzmach powinien zapytać opętanego, co niech odczuje w swoim umyśle lub w swoim ciele, aby mógł również wiedzieć, w jakich słowach słowa diabła są bardziej zaniepokojone, ponieważ są one odtąd będzie bardziej podkreślał i powtarzał. 5.Ostrzega, jakich sztuczek i oszustw używają demony, aby oszukać Egzorcystę: zwykle to robią odpowiedział bowiem bardzo kłamliwie iz trudem utrzymywał się jako Egzorcysta od dawna wyczerpany Zatrzymaj się; albo widać, że chory nie jest opętany przez demona. 6. Czasami po ujawnieniu się ukrywają się i pozostawiają ciało jakby wolne od wszystkiego kłopoty, tak że chory myśli, że jest całkowicie wyleczony: ale Egzorcysta nie może przestać, dopóki Widział oznaki wyzwolenia. 7. Czasami nawet demony stawiają wszelkie możliwe przeszkody, aby słabi nie mogli się poddać przez egzorcyzmy lub próbują przekonać, że choroba jest naturalna; czasem podczas egzorcyzmów usypiają chorego i ukazują mu wizję, wycofując się, jak gdyby chory został uwolniony może być widziane 8. Niektórzy pokazują czyn zła i przez kogo został popełniony oraz metodę jego rozproszenia: ale niech się strzeże, aby z tego powodu nie szukał schronienia u czarowników, u mędrców lub u innych, ale u duchownych Kościoła lub używać jakichkolwiek przesądów lub w jakikolwiek inny niezgodny z prawem sposób. 9. Czasami diabeł pozwala słabym odpocząć i przyjąć Najświętszą Eucharystię, jak wydaje się, że wyjechał Wreszcie, niezliczone są sztuczki i sztuczki diabła, aby oszukać człowieka. Egzorcysta musi uważać, aby nie dać się im zwieść. 10. Dlatego przypominam sobie, że nasz Pan powiedział, że istnieje rodzaj demonów, których nie można wyrzucić inaczej, jak tylko przez modlitwa i post (Mat.17, 20), są to dwa najważniejsze środki zaradcze dla uzyskania boskości pomoc i wypędzanie demonów, na wzór Ojców Świętych, o ile to możliwe, i samodzielnie, i dba o to, by inni go wykorzystywali.